اتوکد طراحی فرودگاه شماره پنج
 
بخشی از مطالب:
 
طراحی و معماری فرودگاه، به واسطه نظم ارتقا یافته طراحی پلان شناخته می شود. سیرکولاسیون و عملکرد دقیق بین عرصه های فرودگاه از لازمه های ضروری چنین کاربری می باشد. اما شاخص ترین عواملی که طراحی فرودگاه را برجسته می کند، شخصیت، حس درونی، امکانات، ظرفیت و خدمات دهی است که در تسهیل عملکرد این کاربری نقش ایفا می کند.
فرودگاه
 
اتوکد طراحی فرودگاه شماره پنج
 
فرودگاه، یا به فارسی افغانستان میدان هوایی، محلی است که برای نشست و برخاست هواپیماها ساخته شده‌است. فرودگاه‌ها به‌طور معمول دارای امکاناتی برای سوخت‌گیری و نگهداری و تعمیر هواپیما و و نیز دارای برج کنترل و مراقبت پرواز می‌باشند. محل فرود از اجزای اصلی فرودگاه است که یک مکان قابل دسترسی هوایی با آسمان باز برای باند فرود می‌باشد تا هواپیما بتواند پرواز را آغاز کند یا هلی‌پد به‌علاوه تأسیسات مرتبطی همچون برج مراقبت، هنگرُ یا آشیانه و ترمینال می‌باشد. اتوکد طراحی فرودگاه شماره پنج
باند پرواز فرودگاه
 
به محل نشستن و برخاستن هواپیما باند گویند که می‌تواند آسفالته یا بتنی باشد. باندها را به وسیله یک عدد دو رقمی در دو سر باند مشخص و نام‌گذاری می‌کنند که این عدد نشانگر زاویه باند با شمال مغناطیسی است. اعداد دوسر باند همیشه ۱۸۰ درجه باهم اختلاف دارند که این اعداد می‌تواند در ناوبری هواپیما به خلبان هواپیما کمک کند، برای مثال باند فرودگاه مهرآباد تهران را با اعداد ۲۹ و ۱۱ نامگذاری کرده‌اند که به معنای این است که زاویه یک سر آن ۲۹۰ درجه و سر دیگر باند ۱۱۰ درجه است. باند از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده‌است مثل آستانه، تاچ دان زون، شانه خاکی دو سر باند و … باندها همچنین باید از نظر زیرسازی مقاوم شده باشد تا تحمل وزن هواپیما در هنگام نشست که با توجه به سرعت هواپیما ضربه چندین برابر وزن است را داشته باشد.
مشکلات فرودگاه‌ها
 
حجم ترافیک هوائی و همچنین ترافیک هواپیماها روی زمین (حرکت هواپیما در باندهای پروازی و تاکسیروها) که در محدوده هر فرودگاه ایجاد می‌شود، از عوامل مؤثر در ایجاد آلودگی صوتی (صدای موتور هواپیما) و آلودگی هوا است، و حجم زیاد این آلودگی‌ها می‌تواند برای سلامتی جسمانی مضر بوده و همچنین در برنامه خواب افراد ایجاد اختلال نماید. غالباً ساکنین محلی، به نیت جلوگیری از تخریب ییلاقات حومه شهر، اماکن تاریخی، و زیست‌بوم محلی، در مقابل ساخت فرودگاه‌های جدید یا گسترش فرودگاه‌های موجود از خود مقاومت نشان می‌دهند.